در جنوب غربی شيراز، در محله سنگ سياه در قبرستان باهليه قرار دارد. وجه تسميه اين محله به سنگ سياه به دليل وجود سنگ سياه چهار گوشی است که بر روی تربت سيبويه نصب شده است.

بنای اصلی آرامگاه که توسط انجمن آثار ملی در سال 1353 هـ.ش. ساخته شده، تالاری است در سمت شمال به طول 8 متر و عرض 5 متر، که شامل طاق نماهايي با کاشی های معرق، اثر کارگران خراسانی می شده. سقف آن به شکل رسمی هشت و معلقی کاری آراسته شده است. قبر سيبويه در وسط ساختمان قرار دارد و سنگ سياهی به طول 190 سانتی متر و عرض 70 سانتی متر و ارتفاع 35 سانتی متر بر روی آن قرار دارد. بر روی سنگ قبر نام، تاريخ ولادت و تاريخ وفات سيبويه ذکر شده است. محوطه آرامگاه چند متر است، به وسيله سنگ هايي تيشه ای مفروش شده و درون آرامگاه نيز با سنگ  سياه پوشيده شده است. در محل آرامگاه سکويي قرار دارد که با چند پله به کف حياط متصل می شود. در سمت شرقی محوطه آرامگاه سنگ قبر سياه قديمی قرار گرفته است و در امتداد آن باغچه بزرگی قرار دارد